با تداوم قطعی‌های آب و برق در بسیاری از مناطق کشور، زندگی روزمره شهروندان، به ویژه در فصل تابستان، با موانع و معضلاتی جدی مواجه شده است؛ موضوعی که فارغ از مسائل سیاسی، حال و کیفیت زیست شهروندی را به‌طور مستقیم تحت تأثیر قرار می‌دهد.

در روزهایی که گرما به اوج خود می‌رسد و نیازها به آب و برق بیش از هر زمان دیگری است، قطعی‌های مکرر باعث اختلال در جریان عادی زندگی مردم می‌شود. اولین و ساده‌ترین اثر، بر خانه‌هاست؛ جایی که نبود آب باعث دشواری در شست‌وشو، تامین آب شرب و نظافت می‌شود و قطعی برق، سرمایش و ابزارهای خانگی ضروری را از کار می‌اندازد. بسیاری از سالمندان یا کودکانی که به تهویه مناسب یا وسایل پزشکی الکترونیکی نیاز دارند، بیشتر از دیگران آسیب می‌بینند.

در حوزه آموزش و کار از راه دور نیز این چالش‌ها خود را نشان می‌دهد؛ قطع برق و اینترنت برای دانش‌آموزان و کارکنانی که وابسته به فضای مجازی هستند، مغایرت‌هایی ایجاد می‌کند و کیفیت یادگیری یا بهره‌وری را کاهش می‌دهد.

در مقیاس وسیع‌تر، مراکز درمانی، داروخانه‌ها، فروشگاه‌های کالاهای فاسدشدنی، نانوایی‌ها و کارگاه‌های کوچک تولیدی، با هر قطعی برق یا آب آسیب می‌پذیرند. خسارت به مواد غذایی، توقف عملکرد دستگاه‌ها و کاهش درآمد برای بسیاری از کسب‌وکارها جزو پیامدهای قطعی‌های مکرر است.

فراتر از مسائل فنی، این ناپایداری‌ها حتی می‌تواند منجر به برخی مشکلات بهداشتی، افزایش استرس خانوادگی و کاهش حس آرامش روانی جامعه شود. اختلال در تجربه‌ی روزمره‌ی شهروندی، باعث ایجاد حس بی‌اعتمادی، اضطراب و گاهاً ناامیدی نسبت به آینده نیز می‌شود.

به نظر می‌رسد تداوم قطعی‌ها نیازمند توجه همگانی به صرفه‌جویی در مصرف و همزمان، تلاش مسئولان برای اطلاع‌رسانی دقیق‌تر، بهبود زیرساخت‌ها و ارائه زمان‌بندی دقیق قطعی‌هاست تا تاب‌آوری اجتماعی افزایش یابد و بار عمده‌ی این چالش بر دوش خانواده‌ها و کسب‌وکارها نیفتد.