به گزارش اکونا پرس،

شرکت فولاد مبارکه در سال ۱۴۰۴ در حالی وارد فاز جدیدی از فعالیت خود می‌شود که مجموعه‌ای از فشارهای ساختاری و مقطعی در حوزه انرژی و مواد اولیه، ضرورت تدوین یک راهبرد پیش‌دستانه و منعطف را دوچندان کرده است. چالش‌های کمبود برق و گاز نه تنها به‌عنوان یک مانع تولیدی بلکه به‌عنوان عاملی تعیین‌کننده در رقابت‌پذیری بازار داخلی و صادراتی مطرح شده‌اند. این شرکت با رصد دقیق الگوهای مصرف انرژی و تغییرات شبکه سراسری، برنامه زمان‌بندی هوشمندی را برای تولید در ساعات کم‌بار تدوین کرده و در کنار آن، سرمایه‌گذاری در نیروگاه‌های اختصاصی و واحدهای تولید برق از منابع تجدیدپذیر را آغاز نموده است. این اقدامات با هدف کاهش وابستگی به شبکه و افزایش پایداری تولید اجرا می‌شوند تا از توقف‌های ناگهانی و افت راندمان جلوگیری شود.

در حوزه تامین مواد اولیه به‌ویژه سنگ‌آهن، فشار ناشی از رشد تقاضای داخلی و محدودیت‌های قانونی صادرات مواد خام، شرکت را به سمت کنترل مستقیم بخش‌های کلیدی زنجیره ارزش سوق داده است. فولاد مبارکه ضمن مشارکت مالی و فنی در پروژه‌های اکتشاف و بهره‌برداری معادن، با عقد تفاهم‌نامه‌های بلندمدت با تامین‌کنندگان استراتژیک داخلی و بین‌المللی، مسیر تامین پایدار و رقابتی را تضمین کرده است. این رویکرد با توسعه ظرفیت حمل ریلی و ایجاد مسیرهای لجستیکی ترکیبی همراه شده تا وابستگی به حمل و نقل جاده‌ای پرریسک کاهش یابد.

چالش‌های لجستیکی به‌عنوان حلقه واسط تولید و بازار نیز جایگاه ویژه‌ای در برنامه‌ریزی شرکت دارند. با توجه به محدودیت ظرفیت شبکه حمل و نقل عمومی و اختلالات احتمالی ناشی از بحران‌های اقتصادی یا اقلیمی، فولاد مبارکه با ایجاد زیرساخت‌های بارگیری و تخلیه اختصاصی در بنادر و پایانه‌های کالا، ناوگان ریلی و جاده‌ای تحت مالکیت و قراردادهای انحصاری حمل را توسعه داده است. این اقدام ضمن افزایش کنترل بر زمان تحویل و هزینه‌ها، امکان واکنش سریع به تغییرات بازارهای هدف را فراهم کرده است.

به گزارش اکوناپرس ؛مدیریت ریسک در این شرکت دیگر صرفاً یک فعالیت واکنشی نیست، بلکه مهندسی آینده و پیش‌بینی بحران بر اساس تحلیل داده‌ها و مدل‌سازی سناریوهای مختلف به یک روند دائمی بدل شده است. استفاده از هوش مصنوعی و سیستم‌های پایش زنده برای پیش‌بینی ناترازی انرژی یا اختلال در زنجیره تامین، فولاد مبارکه را قادر ساخته تا قبل از وقوع بحران، برنامه‌های جایگزین را عملیاتی کند.

همه این اقدامات در چارچوب یک نگاه کلان به تاب‌آوری صنعتی طراحی شده‌اند؛ نگاهی که صرفاً بر عبور از بحران تمرکز ندارد بلکه به دنبال ایجاد مزیت رقابتی از دل محدودیت‌هاست. ترکیب تنوع‌بخشی به منابع انرژی و مواد اولیه، توسعه زیرساخت‌های لجستیکی اختصاصی، و بهره‌گیری از فناوری‌های نو، مسیر فولاد مبارکه را در سال ۱۴۰۴ به سمتی می‌برد که نه تنها در برابر بحران‌های مقطعی آسیب‌پذیر نباشد، بلکه از آن‌ها برای تثبیت جایگاه پیشرو خود در صنعت فولاد منطقه استفاده کند.