به گزارش اکونا پرس،

به نقل از روابط عمومی سازمان نظام صنفی رایانه‌ای استان تهران، آیدین عدالت در مورد تبعات قطعی اینترنت برای کسب و کارهای حوزه فاوا گفت: «آیا اگر در یک شهر، کسی شبنامه اعتراضی پخش کند، حاکمان دسترسی به کاغذ و قلم را ممنوع می‌کنند؟ اگر کسی در خیابان اعتراض کرد، خیابان را بر می‌چینند؟ اگر کسی در دانشگاه اعتراض کرد، دانشگاه را منحل می‌کنند؟»

او ادامه داد: «طی جلسات و مکاتبات متعدد با مسئولین وزارت فاوا، شورای عالی فضای مجازی و دیگر نهادهای ذیربط در هفته‌های اخیر در مورد رفع مسدودی سرویس‌ها و دسترسی به اینترنت بین‌المللی، بارها به ما گفته شد که این موضوع امنیتی است و از حیطه مسئولیت و تصمیم گیری ما خارج است. مساله مربوط به امنیت ملی است و تا اطمینان از فروکش کردن اعتراضات همین شرایط برقرار است. وزارت فاوا می‌گوید که صرفا مجری است و تصمیم‌گیری در مورد قطعی اینترنت و شبکه‌های اجتماعی در جای دیگری گرفته می‌شود.»

عدالت با تاکید بر اشتباه تصمیم‌گیران در مورد مسدودسازی اینترنت گفت: «اینترنت ابزار ارتباط و گفتگو است. نمی‌شود با حذف یک ابزار ارتباطی، پیام و تفکری که با آن ابزار منتشر شده را حذف کرد. شاید سرعت انتشارش کم شود ولی قطعا از بین نمی‌رود. امروزه دسترسی آزاد به اینترنت از حقوق اساسی و نیازهای اصلی انسان‌هاست. اگر شهری آب با کیفیت ندارد، دولت به فوریت برای رفع مشکل ورود می‌کند. اگر برق یا گاز قطع شود، به سرعت برای حل کمبود یا قطعی آن برنامه ریزی و اقدام می‌شود. چطور است که در خصوص قطعی اینترنت، دولت چنین رویکردی ندارد»

عضو هیأت مدیره سازمان نظام صنفی رایانه‌ای استان تهران با بیان اینکه این سازمان یک نهاد صنفی است و پیگیری و رفع موانع کسب و کارهای حوزه فاوا از جمله ماموریت‌های آن است، بیان کرد: «اعضای هیات مدیره سازمان نظام صنفی رایانه‌ای هم در جلسات خصوصی و هم در بیانیه‌هایی که منتشر کرده‌اند به جد و به تفصیل از تبعات و تاثیرات ویرانگر قطعی یا محدودیت اینترنت و سرویس‌های پایه بر کسب کارهای حوزه فاوا گفته‌اند. نه بر ما، نه بر مسئولانی که این تصمیم را گرفته‌اند، پوشیده نیست که این اقدام چه بحران‌هایی را در آینده دور و نزدیک رقم می‌زند. تعطیلی کسب و کارهای فاوامحور، از رونق افتادن کسب و کارهای سنتی که به فضای مجازی ورود کرده‌اند، نابودی جوانه امید در دل هزاران جوان کارآفرین یا فعال در این حوزه تنها گوشه‌ای از تبعات فاجعه بار این اقدام است.»

عدالت با این توضیح که قطعی اینترنت صرفا یک موضوع صنفی و تجاری نیست افزود: «به ما می‌گویند شما یک تشکل صنفی هستید و صرفا در حوزه صنفی و کسب و کاری اظهار نظر کنید. این گفته صحیح است و سازمان نظام صنفی رایانه‌ای از اساس یک تشکل اجتماعی یا حزبی نیست و به مسایل سیاسی ورود نمی‌کند، ولی مگر مردمی که در کسب و کارهای حوزه فاوا مشغول به کارند، مردم دیگری هستند؟ بخش قابل توجهی از همین مردم به شرایط موجود اعتراض دارند. به نابرابری اجتماعی، به بی برنامگی اقتصادی، به ناکارآمدی سیاست خارجی، به فساد گسترده اداری، به عقب ماندگی سیستم آموزشی و ... مگر می‌شود کسی که به آینده امید ندارد، کسب و کار موفقی را اداره کند یا نقشی در سازندگی و بلوغ کشورش داشته باشد؟»

او در توضیحات بیشتری در مورد اتخاذ رویکرد صحیح در وضعیت حاضر گفت: «بهره‌مندی از اینترنت آزاد از حقوق اساسی شهروندان است. نباید به بهانه امنیت، حقوق اساسی و آزادی بیان را محدود کرد. اینکه دال حاکمیت بر این مبنا استوار است که دسترسی به شبکه‌های اجتماعی ناقض امنیت شهروندان است منطقی نیست. امنیت که فقط حفظ سطل زباله های سطح شهر نیست. جوان این کشور، امنیت شغلی می‌خواهد، امنیت اجتماعی می‌خواهد، امنیت درآمد و رفاه می‌خواهد. آیا امید به آینده جزو امنیت نیست؟ آیا خطرناکترین مجرمان همان‌ها نیستند که امیدی به آینده ندارند؟»

عدالت در پایان با تاکید بر اینکه حاکمیت باید حق بهره‌مندی تمامی شهروندان از اینترنت آزاد را به رسمیت بشناسد، گفت: «یکی از ارکان عدالت اجتماعی همین است. اینترنت آزاد و دسترسی به شبکه های اجتماعی موجب گفتگو می‎شود. گفتگو نیز باعث کاهش تنش و بحران‌های اجتماعی خواهد شد. گفتگو و گزارشگری آزاد موجب کاهش فساد و مسولیت پذیری بیشتر مسئولان حکومتی می‌شود. این چرخه یک جامعه سالم، بالغ، خوداتکا و امیدوار را می‌سازد. می‌گویند رم یک شبه ساخته نشد، درست است اما کسی آجر اول را درست گذاشته بود. حاکمیت نیز برای تبلور یک جامعه سالم و پویا باید آجر اولی را که کج گذاشته، صاف کند.»