هوالباقی

إنا لله و إنا إلیه راجعون

خبر بسیار ویرانگری شنیدم 

فوت یاور بلافصل امام زمان، گوش به دهان رهبر فرزانه، عالم ربانی، فقیه متأله،فیلسوف متفکر،علامه ابوالفضائل، استاد ذوالفنون، سالکی واصل و کم نظیر بسی گران و ناگوار و جبران ناپذیر است.

آن بزرگ مردیکه آب حیاتش را در آن ظلمت شب، از آب دهان مبارک امام الرئوف همچون مولاعلی از زبان و دهان پیامبر صلوات الله علیهم اجمعین برگرفت و سالها مایه اتصال زمینیان به آسمانیان شد‌.

همو که به فرموده استادش علامه بی نظیر حضرت طباطبایی رحمه الله« کسی او را نشناخت جز امام زمان و خاک رهش را توتیای چشم خود دانست!»

ایشان در طول عمر لحظه به لحظه وصل به اله العالمینش برکت بارید و حکمت تولید کرد و ذکر را رونق بخشید و‌ وصال را بارها درنوردید.

برای درک گوشه ای از این همه عظمت کم نظیرش فقط گوشه نگاهی به کتاب «انسان در عرف عرفان» بیندازید.

وقتی کسی بتواند در نوجوانی و‌ قبل از بلوغ اهل تهجد و عاشق سحر باشد و این خصلت را رونق بخشد تا جاییکه به اوج و عرش رساند پس می توان برای نبودنش مدتها عزا گرفت و‌گریست.

چون همآوردی او با میلیونها شیطان در تمامی عرصات و امتحانات دنیا هماره ادامه داشت لذا باید بیچاره شد وقتی او و امثالش بروند و شیاطین مستقرشان در عالم و بین ما زمینیان فریفته رها شوند.

نعوذ بالله من همزات الشیاطین

فوت این بزرگمرد عرصه علم و عمل را به محضر امام زمان، رهبر معزز انقلاب و شاگردان و محبانش تسلیت و‌تعزیت میگویم.

و در تحمل درد فقدان این روح عالی از خداوند متعال صبر جمیل طلب می نمایم.

رضوان الله علیه و سکنه الله فی اعلی علیین

عبدالأحقر 

سیدمحسن صالحی خوانساری