به گزارش اکونا پرس،

به طور معمول بحث تامین مالی واحدهای تولیدی جزء سه مشکل اصلی این واحدهاست و در حال حاضر چیزی در حدود ۶۰ درصد  گرفتاری واحدهای تولیدی به تامین مالی آنها مرتبط می‌شود.

 تامین مالی در کشور ما برای واحدهای تولیدی  عمدتاً بانک محور است  چیزی در حدود ۹۰ درصد تامین مالی ها از طریق نظام بانکی انجام می شود که این امر مشکلاتی برای نظام بانکی  مانند بدهی های انباشته  و هم مشکلاتی برای واحدهای تولیدی مانند تملک این واحدها  ایجاد کرده است.

بنابراین گزارش  این در حالی است در اقتصادهای پیشرفته جهان نزدیک به ۸۰ درصد تامین مالی  از طریق بازار سرمایه انجام میشود. اما ساختار نامناسب بازار سرمایه در کشور به هیچ عنوان جوابگوی تامین مالی تولیدکنندگان نخواهد بود.

 همانطور که میدانید مهمترین روش‌های تامین مالی تولیدکنندگان از طریق بازار سرمایه بر دو محور بدهی و سرمایه بنیان نهاده شده است.  بر این اساس از طریق روش بازار بدهی تولیدکنندگان از طریق اوراق مشارکت، گواهی سپرده خاص، گواهی کالایی و... خود را بدهکار می‌کنند تا از طریق تولیدات و افزایش آن این بدهی را جبران کنند.همچنین تولید کنندگان از طریق روش سرمایه  بخشی از مالکیت واحد تولیدی خود را به صورت سهام به فروش می گذارند.

طبق آمار و ارقام به دست آمده در سال   ۱۳۹۹ نیاز مالی بخش صنعت و معدن کشور حدود ۶۷۰ هزار میلیارد تومان است. از این میزان حدود ۴۵۰ هزار میلیارد تومان آن عملیاتی شده  و ۲۵۵ هزار میلیارد تومان معادل ۳۸ درصد نیاز مالی بخش صنعت و معدن  محقق نشده است.

جالب است بدانید که در سال ۱۳۹۹ حدود ۵ درصد از ۶۷۰ هزار میلیارد تومان نیاز مالی بخش صنعت و معدن تامین شده است  و این موضوع به وضوح نشان می‌دهد که ساختار نظام بازار سرمایه ما به شدت فشل و ناکارآمد است. مشخص نیست  تا چه زمانی سازمان بورس می خواید نظام معیوب خود را اصلاح کنند تا تامین تولید کنندگان به سهولت انجام شود.