به گزارش اکونا پرس،

یکی از سربازان "هیرو اوندا" بود که در سال 1944 در سن 23 سالگی به عنوان گروهبان دوم همراه با دو سرباز دیگر برای عملیات چریکی و اطلاعاتی به جزیره "لوبانگ" در 139 کیلومتری جنوب "مانیل" پایتخت فیلیپین فرستاده شد. به او دستور داده شد که حتی در صورت از بین رفتن واحدش به جنگ ادامه دهد و او هم به همین خاطر سنگرش را تا 29 سال بعد از جنگ رها نکرد.
بعد از خاتمه جنگ هواپیماها اعلامیه هایی را که فرمانده ی ستاد اوندا آنها را امضا کرده بود و در آن تسلیم ژاپن قید شده بود برفراز مناطق جنگی پخش کردند؛ اما او با دیدن اعلامیه ها تسلیم نشد و آنها را حقه امریکایی ها دانست. اوندا در سال هایی که هنوز به ماموریت خود ادامه می داد معمولا از موز و نارگیل تغذیه می کرد و منتظر بود تا فرمان بعدی از قرارگاه به او ابلاغ شود. در این مدت دو همراه اوندا جان خود را از دست دادند و او تک و تنها جنگ را به پیش می برد. 
ارتش ژاپن که چندبار برای بازگرداندن او اقدام کرده و هربار ناکام مانده بود در نهایت در سال 1959 اعلام کرد امیدی به بازگشت او نیست و اوندا را از کشتگان جنگ جهانی دوم قلمداد کرد. 
اما در سال 1974 افسر بازنشسته "نیورو سوزوکی" اوندا را در جنگل پیدا کرد و در ادامه هیاتی ویژه از سوی دولت ژاپن اعم از فرماندۀ پیشین اوندا در جنگ جهانی و برادرش برای متقاعد کردن و بازگرداندن او عازم فیلیپین شدند. 
آخرین سرباز جنگ جهانی دوم سرانجام در ساعت 3 بعدازظهر 10 مارس 1974 پایان جنگ را پذیرفت و اسلحه اش را تحویل داد. رئیس جمهور فیلیپین اعمال خلافی را که او در آن سال ها انجام داده بود مورد بخشش قرار داد و او عازم ژاپن شد. از اوندا به عنوان قهرمان ملی در ژاپن استقبال شد.
او بعدها برای گذراندن زندگی به برزیل رفت و در آنجا چند مدرسه برای آموزش چگونگی زنده ماندن در شرایط سخت تاسیس کرد. اوندا کتاب خاطراتش را نیز با عنوان " تسلیم شدن هرگز در همان سال ها منتشر کرد.