به گزارش اکونا پرس،
در خبرها خواندیم: «پارلمان کشور اوگاندا قانونی را تصویب کرده است که افراد بابت استفاده از شبکه‌های اجتماعی مالیات بپردازند.» همین را می خواستید؟ قدر نمی دانیم دیگر، وقتی این طور راحت می توانیم از شبکه های اجتماعی استفاده کنیم و مفت و مجانی با آن ها کار کنیم (البته به جز پول شارژی که از حلقوم مان بیرون می کشیم و به پای اینترنت می ریزیم و حرصی که بابت کندی اش می خوریم)، باز هم غر می زنیم که سرعت کم است و مسدود است و فلان. بر اساس این قانون اوگاندایی، افرادی که از شبکه های اجتماعی و پیام‌رسان‌هایی مانند فیس بوک، توئیتر، واتس اپ و وایبر استفاده می‌کنند باید روزانه 200 شیلینگ (معادل دو صدم دلار) مالیات بپردازند. 

 

آیا خوب بود مسئولان ما هم قانون می گذاشتند که به ازای هر پیام «صبح زیبای پرتقالی تون، اناری» که در 30 گروه خانوادگی می فرستادیم، یا عکس «سالاد سزار رستوران کانگوروبریان بهترین سالاد سزار عمرم بود که خوردم» می گذاشتیم و 25 شخص و مکان را رویش تگ می کردیم یا فیلم «فوری! لحظه سقوط جرثقیل روی پراید و له شدن آن» را که می فرستادیم و بعد که اعضای کانال با دلهره 10 مگابایت را باز می کردند، می دیدند یک بچه، جرثقیل اسباب بازی اش را روی پراید بابایش انداخته و کاپوتش قر شده است، ازمان مالیات می گرفتند؟

 

پس قدر داشته هایمان را بدانیم و به این مالیات ها و عوارضی که می پردازیم و سرعت نت اعتراض نکنیم. به هرحال ما سلبریتی نیستیم که اعتراض مان را با نرفتن به مهمانی رئیس جمهور نشان بدهیم، اگر خیلی غر بزنیم همین آب باریکه اینترنت کلنگی را هم از دست خواهیم داد!

 

 

 

توئیتر دلار رئیس جمهور شبکه های اجتماعی شکر