به گزارش اکونا پرس،

تحلیل محوری این موضع آن است که حمله اخیر در حالی اتفاق افتاد که هیچ مستند انحراف هسته‌ای یا نظامی علیه ایران وجود نداشت؛ بنابراین، اقدام اسرائیل با پشتیبانی امریکا، بیش از آن‌که پاسخ به تهدید واقعی باشد، واکنشی راهبردی ناشی از توهمات توسعه‌طلبانه و تلاش برای تثبیت برتری منطقه‌ای تلقی می‌شود. بازتاب این ادبیات، ایران را در نقش فعال منطقه‌ای و صاحب مشروعیت دفاعی معرفی می‌کند؛ جایی که مقاومت ملی و همبستگی اجتماعی کم‌سابقه، نقشی تعیین‌کننده در تغییر تصویر ایران در افکار عمومی ایفا کرده است.

سخنرانی یادشده همچنین بر خطای سه کشور اروپایی در فعال‌سازی مکانیزم اسنپ‌بک تأکید داشت؛ اقدامی که به تعبیر معاون وزیر خارجه، نه‌تنها فاقد وجاهت حقوقی بلکه دارای آثار منفی سیاسی در تضعیف انسجام شورای امنیت و خروج اروپا از موقعیت محوری خود در مذاکرات هسته‌ای بود. این ارزیابی حاکی از شکاف فزاینده میان مواضع تهران و بخشی از بلوک غرب است؛ شکافی که در عین حال فرصت بازآرایی دیپلماسی با کشورهای مستقل آسیایی و عضو عدم‌تعهد را فراهم می‌سازد.

جمع‌بندی سخنرانی توکیو تصویری از بازگشت ایران به موقعیت کنشگر فعال و نه واکنش‌گر ترسیم می‌کند—رویکردی که بر پایه مشروعیت دفاعی، پیوند مردمی و دیپلماسی استقلال‌محور بنا شده است. جنگ ۱۲ روزه، در نگاه تهران، نقطه چرخش ادراکی در برابر سال‌ها عملیات رسانه‌ای علیه ایران بود؛ آزمونی واقعی برای اثبات اتکای سیاست خارجی بر منطق مقاومت و قانون بین‌الملل.