آقایی، سومین ایرانی تاریخ و در عین حال، اولین زن ایرانی است که به این جایگاه می‌رسد. دو عضو پیشین، هرچند سوابق قابل احترامی داشتند، اما عموماً در چارچوب‌های سیاسی و ساختاری تعریف می‌شدند. جایگاه جدید ثریا آقایی، بر اساس شایستگی‌های خالص ورزشی بنا شده است.

دیپلماسی از جنس حرکت، نه سیاست

انتخاب آقایی، یک استراتژی هوشمندانه از سوی کمیته ملی المپیک ایران را به نمایش می‌گذارد؛ استراتژی «ورزش‌محوری». 

این اقدام، نشان می‌دهد که ایران در صحنه جهانی، اکنون می‌تواند از طریق زبان مشترک و بی‌غل‌وغش ورزش، خود را معرفی کند. زبان ورزش، فارغ از مرزهای سیاسی، زبانی جهانی، شفاف و انسانی است.

ثریا آقایی، که خود اولین المپین بدمینتون ایران است و اکنون با تلاشی مستمر در کادر فنی مربیگری می‌کند، نماد این رویکرد جدید است. حضور یک زن جوان، باوقار، فعال و اهل هنر، در ساختاری که پیش‌تر مردانه و سیاسی بود، مهم‌ترین پیام دیپلماتیک ما به جهان است:

زن ایرانی، حضوری مؤثر، شایسته و مبتنی بر تخصص در عرصه جهانی دارد.

او تنها نماینده یک رشته نیست؛ او نماینده توانمندی‌های پنهان و بالقوه ورزش بانوان ایران است. او با تکیه بر سوابق قهرمانی و تعهدش به مربیگری، اثبات می‌کند که کرسی‌های بین‌المللی را باید نه با اتکا به مقام، بلکه با کوله‌باری از تجربه عملی و تعهد ورزشی تصاحب کرد.

پیام چندوجهی یک انتخاب

رویکرد غیرسیاسی:این انتخاب، که تلاشی از سوی کمیته ملی المپیک برای تمرکز بر وجهه  قدرت نماد زن ایرانی:آقایی، نماد زنی است که از دل ورزش برخاسته است. زنی فعال، دختر نجیب، دوست‌داشتنی و باوقار ورزش ایران، که تصویری جامع و چندوجهی از یک زن توانمند ایرانی را به دنیا معرفی می‌کند.

معرفی از طریق زبان ورزش:اهمیت اصلی این است که ایران، از طریق زبان مشترک و جهانی ورزش، نماینده‌ای زن را به مجامع عالی معرفی می‌کند. این کار، ابزاری قدرتمند برای دیپلماسی عمومی و شکستن کلیشه‌های بین‌المللی است.

انتخاب آقایی نشان می‌دهد که مسیر ایران برای تعامل مؤثر با جهان، باید از طریق شایستگی‌های عینی و سرمایه‌های انسانی خود صورت گیرد. این کرسی، فرصتی طلایی برای نمایش توانمندی‌های بانوان ایران از طریق عرصه‌ای است که فراتر از اختلافات سیاسی می‌ایستد.

زهرا محمودوند