خبری که این روزها جامعه ما را متأثر کرد، مربوط به قتل تلخ الهه حسین‌نژاد، دختر جوانی بود که تنها در مسیر بازگشت به خانه، قربانی خشونتی ناخواسته شد. بازتاب چنین رویدادهایی، به‌ویژه برای نوجوانان و جوانان، فراتر از یک حادثه تلخ فردی است؛ این اخبار می‌توانند احساس امنیت روانی را در ذهن نسل آینده با تردید و نگرانی همراه کنند.

امروز نوجوانان ما هر روز در معرض روایت‌هایی قرار می‌گیرند که علاوه بر واقعیت‌های اجتماعی، گاه تصویری از «ناامنی» و «بی‌اعتمادی» نسبت به فضاهای عمومی را برجسته می‌کند. این وضعیت می‌تواند بر رفتار، روابط اجتماعی، میزان مشارکت و حتی برنامه‌ریزی‌های آینده نوجوانان سایه بیفکند و نتیجه‌ای جز اضطراب و کاهش اعتماد به نفس در پی نداشته باشد.

در چنین فضایی، مسئولیت خانواده‌ها، نهادهای آموزشی و همچنین رسانه‌ها بیش از گذشته احساس می‌شود. ایجاد محیط‌های امن، آموزش مهارت‌های مواجهه با موقعیت‌های دشوار، تقویت امید و همدلی، و فراهم آوردن فرصت گفت‌وگو درباره دغدغه‌های نوجوانان، همگی می‌توانند بخشی از راهکار باشند.

وظیفه ما در رسانه، علاوه بر بازتاب واقعیت‌ها، کمک به تقویت روحیه و اعتمادِ نسل جوان است؛ اینکه نوجوانان باور کنند جامعه نسبت به امنیت و آرامش روان آنها دغدغه‌مند است و همواره راهی برای بهبود اوضاع و عبور از دشواری‌ها وجود دارد.

امید داریم با همکاری خانواده، آموزش و پرورش، تشکل‌های مردمی و حمایت مسئولان، امنیت روانی نوجوانان را به عنوان بخشی جدایی‌ناپذیر از توسعه اجتماعی پاس بداریم و گامی موثر برای ساختن جامعه‌ای سالم و امیدوار برداریم.