چقدر زیباست که امشب همه ایران عزیز یکپارچه طرفدار یک تیم هستند. حتی اگر به روی خودشان نیاورند و بگویند طرفدار تیم دیگری هستند و حتی اگر شعار بدهند و تیم رقیب را تشویق کنند. رفتارشان شبیه مسلمان به ظاهر کافر شده ایست که وقتی برق می آید ، ناخودآگاه صلوات میفرستد. ذات ایرانی عاشق ایران است و عشق وطن از ایمان بشر نشات میگیرد.  امشب همه ایران بار دیگر امید و همدلی را در کنار یکدیگر تجربه خواهند کرد . چقدر این مشق در شرایط کنونی برای عبور از بحران ها با مسماست.  چه تمرین زیباییست اینکه همه در کنار هم برای یک هدف مشترک که اهتزاز پرچم سرزمین ما در آسیاست، به دور از حب و بغض ها فریاد حمایت سرمیکنیم.

 انشاله جشن قهرمانی امشب با حضور تمام ایرانیان در سراسر کهن دیار جانمان برگزار میشود و جهان شاهد وحدت ایرانیان خواهد بود. حتی اگر قهرمان نشویم نامید نخواهیم شد و به یمن و بهانه نایب قهرمانی باز هم در کنار یکدیگر شادی خواهیم کرد تا جهان شاهد روحیه بالای ما در شرایط دشوار باشد. تا ببیند ایرانیان تحت هر شرایطی حامی ارتش خود خواهند بود. حال این ارتش سرخ یا خاکستری و یا دیپلماتیک باشد. چه برنده چه بازنده، پای ایران درمیان است و این کلمه چنان شرر به دلهایمان انداخته که میسوزیم و حض میبریم و باز ایستاده ایم. 

ایران دردانه عزیز ماست، پدرانمان با چنگ و دندان آن را حفظ کرده اند و ما وظیفه داریم آن را برای نسلهای آینده مان حفظ کنیم. پاره جانمان را به گرگ ها نخواهیم سپرد. به هر بهانه ای مشق عاشقانه وطن را به رخ جهانیان خواهیم کشید. در تمام عرصه ها و امشب شب بزرگ آسیا و ایران است. ارتش سرخ حمایتت میکنیم، سربلندمان کن.