بورس خوب است یا بد؟

به نظر می‌رسد اتفاقی که برای بورس سال ۹۸ افتاد و سال ۹۹ نیز در حال رخ دادن است حاصل ریزش و ایستایی و بلاتکلیفی دومینووار و ناخواسته‌ در بازارهای غیرشفاف، سنتی و رانتی مانند سکه، طلا، خودرو، ملک و دلار است که به واسطه شرایط رکوردی و تورمی پیش آمد و البته از این بابت باید خدا را شاکر بود.

اینکه به واسطه گرایش مردم به بورس سرمایه‌های خرد و سرگردان از بازارهای تورم‌زا، غیرشفاف، تاریک و کف خیابانی سکه و دلار و...خارج شوند و وارد بازار روشن و شفاف بورس شوند خبر خوبی است.

قطعاً از یاد نخواهیم برد که روزی که به اشتباه برای تعدیل قیمت، به هر کد ملی پنج سکه داده می‌شد و یا با تفاوت قیمت دلار بازار و دلار مسافرتی چه تقاضای کاذبی ایجاد شد.

بورس ایران علیرغم همه پتانسیل‌ها بورسی کوچک است هم از نظر تعداد شرکتها که مجموعا به هزار هم نمی‌رسند و هم از نظر تعداد فعالان واقعی و نه دارندگان کد که آن هم به یک میلیون نفر نمی‌رسد. لذا هنوز و حتی تا چند سال پتانسیل رشد در آن وجود دارد.

علی رغم وجود شرکتهای بزرگ خصوصی و دولتی در بورس هنوز بخش بزرگی از اقتصاد خصوص و دولتی ایران به اندازه بورس شفاف و در دسترس نیست و هنوز بخش بسیاری از سرمایه‌های مردم در چنبره دلارها و سکه‌ها و طلاهای بی بازده و غیرفعال در گوشه خانه‌ها خاک می‌خورند تا در روز مبادا گرانتر فروش روند.

با این توصیف بلاشک بورس خوب است. بورسی که در توسعه عرضی در حال افزایش شرکتهای خود است و این یعنی شرکتهای بیشتری در اقتصاد ایران تن به شفافیت می‌دهند و در توسعه طولی در حال افزایش تعداد سرمایه‌گذاران است و این یعنی مردم بیشتری سرمایه‌های غیرمولد خود را به سرمایه‌های مولد تبدیل می‌کنند.

به نظر می‌رسد با توجه به شرایط کشور که موجب رکود بازارهای مختلف شده است و کرونا هم مزید بر علت شده، گرایش جدی دولت به حمایت از بورس امری عقلانی و لازم است که امید می‌رود با تداوم آن زمینه ساز حرکت پول غیرمولد کشور به بورس و تزریق آن به صنایع مختلف کشور شود تا با استفاده از این منابع زمینه توسعه و اصلاح روند تولید و صادرات و کوچک‌سازی دولت فراهم شود که قطعاً در روند اشتغالزایی و شفافیت اقتصاد تاثیر جدی دارد.