قاچاق خروجی کالا آن زمانی معنا پیدا می‌کند که دولت ارز  ۴۲۰۰ تومان اعطا می کند یا برای بنزین و کالاهای دیگر یارانه می‌دهد، داروی ارزان قیمت  یا  مواد غذایی  با دلار ۴۲۰۰ وارد می کند  اما قاچاقچیان  این کالاها را  به خارج از کشور برده و با ارز  آزاد می فروشند.به تعبیری دولت برای خرید دارو ارز ۴۲۰۰ تومان می دهد و همین کالا به خارج از کشور قاچاق شده و دوباره خریداری می شود.

دولت در آمار و ارقام خود اعلام کرد که ارزش قاچاق ورودی در سال ۱۳۹۶ از رقم ۲۵ میلیارد دلار سال ۹۲ به میزان ۱۲ میلیارد دلار کاهش یافت. در حالی که این عدد توسط کارشناسان تایید نمی‌شود و مجلس شورای اسلامی رقم آن را در حدود ۲۰ میلیارد دلار می داند.

اما به دور از هیاهوی این اعداد و ارقام اگر همان عدد اعلامی دولت در سال ۹۶ برای میزان قاچاق کالا یعنی در حدود ۱۲ میلیارد دلار در نظر گرفته شود با قیمت دلار امروزبه ارزش ۲۳۰۰۰ تومان و همچنین با فرض اینکه 95 درصد از قاچاق کالا از طریق مبادی رسمی کشور انجام می‌شود سالانه حدود ۲۶۲ هزار میلیارد تومان با چاقی میشود.

اما به دور از میزان ارزش دلاری قاچاق کالا در کشور ما شاهد سود و زیان ها، ضربات و لطمات جبران ناپذیری به اقتصاد و تولید کشور  خواهیم بود  وقتی حجم بالایی از کالای قاچاق وارد کشور می‌شود  تولید زمین گیر شده  خطرات امنیتی اجتماعی و اقتصادی فراوانی برای کشور به همراه خواهد داشت.

 وجود صف‌های طولانی برای دستیابی مردم به کالاهای اساسی همچون گوشت و مرغ و گرانی قیمت آنها ناشی از  عدم مدیریت صحیح و قاچاق کالا است. قاچاق کالا موجب ضربه زدن به تولید کننده و افزایش قیمت کالاهای اساسی مانند مرغ و گوشت، کنجاله، روغن و غیره می‌شود.  نمونه‌ای از  سوء مدیریت در این حوزه گم شدن ۸۰ هزار تن ذرت وارد شده با ارز دولتی و نرسیدن به دامداران است.

 وجود سامانه یکپارچه تجارت و رصد شفاف واردات و صادرات کالا مهم‌ترین عامل جلوگیری از قاچاق کالا اما جای سوال وجود دارد که چرا پس از تصویب قانون برای راه اندازی این سامانه از سال ۱۳۹۳ تا کنون دولت تدبیر و امید برای راه اندازی آن اقدام موثری نداشته است.