قرار نیست قلم برقصانیم و ذهن ها را بچرخانیم. بر آنیم؛ آنچه در حال اتفاق افتادن است را از این کانال ارتباطی با کسانی که ما را می بینند در میان بگذاریم، هر چند بجای دوا، دردها را زیاد می کند، اما ما به مسوولیت خود عمل کرده ایم. امروز همه ایرانیان باید به حق خود واقف تر از دیروز باشند. باید همه بدانند که در مقام یک شهروند حقوقی دارند و باید بتوانند حق خود را مطالبه کنند.

در شرایط فعلی بهره مند شدن از خدمات رایگان پزشکی برای تشخیص و درمان کرونا یک حق طبیعی شهروندی است، اما متاسفانه در مورد تست، هزینه ای بالغ بر ۴۰۰ هزار تومانی را شاهدیم که اگر هزینه واکسن را ۱۰ دلار نظر بگیریم با دلار ۲۶ هزار تومان ۲۶۰ هزار تومان هزینه کرده ایم یعنی عملا هزینه درمان از هزینه تشخیص به مراتب کمتر است. درجایی که اصول بهداشتی پیشگیری را مقدم بر درمان می داند. و تاسف بیشتر اینکه اگر کسی از حدود متوسط جامعه به پایین دچار عارضه های ابتلاء به بیماری شود حتی در بیشتر موارد امکان پرداخت هزینه های تشخیص و نهایت درمان را نخواهد داشت و به مدد مسوولان بی مبالات و اقتصاد بیمار و ورشکسته حاکم بر جامعه، اقشاری مشاهده می شوند که امکان تهیه غذا و نوشیدنی مقوی برای مقابله با اثرات بیماری را ندارند.

در این وضعیت وزیر پیشنهادی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی دولت سیزدهم که خود از امضاکنندگان نامه لزوم منع دولت روحانی برای واردات واکسن بود، واردات وسیع واکسن و واکسینه کردن همه مردم تا ماه بهمن سال جاری را وعده می دهد. این تناقض ها حاصل نگاه بی رمق ما مردم به نقش و تاثیرگذاری است که فرد فردمان در هنگام رای دادن به مسوولان و تایید صلاحیت ها داریم. مسوولان هر روز ذهن ها را معطل یک مساله ای می‌کنند، روزی درگیر مرغیم، روزبعد، تخمِ مرغ و روز دیگر هویج... تمام ظرفیت ها تکمیل شده و امروز مسوولان که همه در لوای پرچم انقلاب خود را سرباز نظام می دانند باید متوجه باشند که «سرمایه نظام یعنی اعتماد مردم» که بسیار هم کمرنگ شده را بازسازی کنند.