اقتصاددانان معتقدند توسعه‌یافتگی امری تصادفی نبوده بلکه تجمیع و برآیند فاکتورهای زیادی است که اقتصاد اولویت اول و مهم‌ترین فاکتور آن تلقی می‌شود.

زمانی که کشوری درحال توسعه تصمیم می‌گیرد در مسیر توسعه گام‌های منسجم‌تر و قوی‌تری بردارد، باید بداند که توسعه‌یافتگی مسأله‌ای جهان‌شمول بوده و در پیوند با حکمرانی است.

حکمرانی خوب بر شهروندان نیز از مسیر تصمیم‌گیری‌های منطقی اقتصادی می‌گذرد و در صدر مانیفست دستگاه‌های دیپلماسی جهانی، امروزه سیاست خارجی در خدمت اقتصاد و نهایتاً افزایش تولید ناخالص ملی و صد البته افزایش صادرات قرار گرفته است.

اما همان‌گونه که حکمرانی خوب پیش‌شرط توسعه و رشد اقتصادی بوده و پایداری امر سیاسی مسیر رشد اقتصادی را فراهم می‌کند، دسترسی به بازارهای بین‌المللی نیز از ارکان آن است.

حضوردر بازارهای بین‌المللی اما پیش‌شرط‌هایی دارد و تجار و تولیدکنندگان ایرانی می‌بایست از سوی دستگاه دیپلماسی سیاسی هم برای حضور در این بازارها تشویق و حمایت شوند و هم تجربه‌های خوب و باکیفیتی از حضور در بازارهای بین‌المللی داشته باشند.

حال اگر کشوری بتواند تجربه حضور در رویدادهای بین‌المللی را برای نخبگان (کار، تولید و سرمایه‌گذاری) در بستر داخلی فراهم کند، چند گام مهم به جلو حرکت کرده است.

رویدادهای بین‌المللی همان بستر ایجادشده برای حضور حداکثری تجار، سرمایه‌گذاران، کارآفرینان و سیاستگزاران است تا بهره‌وری از ظرفیت ایجادشده را بالاتر ببرند.

مطابق با داده های آماری و در بررسی آخرین وضعیت نوآوری کشورها، چین با بیش‌ترین میزان نوآوری در صدر کشورهای جهان است، فرهنگ کنفسیوسی چین فرهنگی است که به چینی‌ها آموخته تا آرام، بدون سروصدا و هیاهو با تکیه بر توان داخلی و حضور در عرصه‌های بین‌المللی در مسیر توسعه اقتصادی گام‌های بزرگ بردارند.

رویدادهای بین‌المللی همان بستری است که به ما می‌آموزد تا در کنار بزرگان اقتصادی منطقه و اعضای عضو سازمان شانگهای و سازمان اکو ظرفیت‌ها و ضعف‌هایمان را کنار همدیگر ببینیم و با فهم جریان‌های بین‌المللی حرکت درستی را آغاز کنیم تا در زمان برگزاری این رویدادها با نخبگان سازندگی، کارآفرینی، صنعتی و تجاری ایران مذاکره کند و کریدورهای مذاکره را مطابق ضوابط و قوانین فراهم، تسهیل و تنظیم نماید.