جوانگرایی به سبک ژنرال؛ پیرمرد‌های دل جوان!

امیر قلعه نویی در بازی تیم ملی فوتبال ایران مقابل قطر از چند جوان هم در ترکیب تیم استفاده کرد، اما میانگین سنی تیم ملی بین ۲۸ تا ۲۹ سال بود و جالب اینکه قلعه نویی در پایان بازی مدعی شد در این بازی جوانگرایی کرده است.

برخی کارشناسان نسبت به این ادعای سرمربی تیم ملی فوتبال واکنش نشان دادند و البته در یک برنامه تلویزیونی خداداد عزیزی مدیر تیم فوتبال تراکتور در مورد جوانگرایی گفته است: «اگر ما با میانگین ۲۸ یا ۲۹ سال جوانگرایی کردیم پس حتما اسپانیا با این بازیکنان ۱۷ ساله کودک گرایی کرده است.

عزیزی ضمن تعجب از سکوت برخی افراد در قبال این ادعا گفته است: بالاخره روزی مشخص می‌شود، اما نمی‌دانم چرا برخی سکوت کرده و مثل کبک سرشان را در برف کرده‌اند.»

در فهرست جوان‌ترین و پیر‌ترین تیم‌های دنیا در سال ۱۴۰۳ ما شرایط خوبی نداشتیم و شاید بعد از پرو پیر‌ترین تیم جهان محسوب شدیم و در رده دوم پیر مرد‌ها قرار گرفتیم، اما جالب اینکه جوانترین تیم در میان آسیایی‌ها تیم اندونزی با میانگین سنی ۲۳.۹۰ قرار گرفته است و در رده ملی این را می‌توان جوانگرایی نام دهیم هر چند که کشوری همچون جزایر سلیمان که در فوتبال اسم و رسمی ندارد جوانترین تیم دنیا لقب گرفته بود.

در میان ۱۰ کشور پیر دنیا در فهرست سال ۱۴۰۳، ۵ تیم از آسیا حضور داشتند و این نشان می‌دهد در قاره کهن جوان‌ها باید سال‌ها پشت خط پیر مرد‌ها بمانند و یا شاید هم نتیجه گرایی و ترس از اخراج دلیلی برای استفاده از بازیکنان جوان در ترکیب تیم‌های ملی است.

اینکه قلعه نویی نام جوانگرایی را روی تیمی می‌گذارد که نزدیک به ۲۹ سال میانگین سنی دارد فقط می‌تواند بهانه‌ای برای شکست باشد.

تیم ملی در بازی‌های اخیر اگر چه نتایج بر وفق مرادش بوده است، اما در نوع بازی تفاوت تاکتیکی چندانی با سرمربیان قبلی ندارد فقط شاید دوران اسکوچیچ فوتبال ایران به نوعی تماشاگر پسند‌تر بازی می‌کرد.

آقای قلعه نویی در بازی با کره شمالی دست از پیرمرد‌های تیم ملی بردار و با یک مشت جوان به میدان برو و بی خیال کارنامه و بُرد و باخت‌های تاثیر گذار در رنکینگ دل و جرات به خرج بدهید شاید عنوان جوانگرایی دوای خیلی از انتقاد‌ها باشد به شرطی که واقعا جوانگرایی شود نه اینکه از پیرمرد‌های جوان دل در ترکیب استفاده کنید.

ما به قطر باختیم حتی اگر این شکست را به نام میلاد بنویسیم باز هم توجیهی بر بی تاکتیکی و بهم ریختگی در خطوط مختلف تیم ملی نخواهد بود.

شجاع خلیل زاده، بیرانوند، طارمی و ... می‌توانستند از روی نیمکت بازی جوان‌های جویای نام را تماشاکنند و اگر باخت هم می‌دادیم آن وقت شیرین‌تر بود.

اگر چه آوار‌ها روی سر میلاد محمدی فرو ریخت، اما آیا کسی از کادر فنی پاس استادانه شجاع خلیل زاده به بازیکن قطر را دید؟ آیا وقت آن نرسیده که شجاع با شجاعت روی نیمکت بنشیند و در صورت لزوم دقایقی را برای تیم ملی کشورش به میدان برود؟