کارآفرینی یعنی خلق آینده‌ای که قرار نبوده به وجود بیاید

در این رویداد، الناز سخائیان، مدیرعامل نستله ایران، دیدگاه‌های خود را درباره مفهوم کارآفرینی و نقش جسارت در ساخت آینده‌ای متفاوت را با حاضران به اشتراک گذاشت. سخائیان همچنین، مسیر حرفه‌ای و شخصی خود را به عنوان نخستین مدیرعامل زن ایرانی در شرکت نستله ایران روایت کرد.

از داروسازی تا مدیرعاملی

مدیرعامل نستله ایران سخنرانی خود را با مرور آغاز مسیر کاری‌اش آغاز کرد و گفت: «وقتی در ۱۸ سالگی و هم‌زمان با اولین سال داروسازی، کارم را به عنوان ویزیتور داروخانه شروع کردم، هرگز فکر نمی‌کردم روزی مدیرعامل نستله ایران شوم؛ اما مسیر زندگی همیشه از جایی که انتظارش را نداری آغاز می‌شود.»

او با تاکید بر اینکه «کارآفرینی فقط در راه‌اندازی شرکت‌ها خلاصه نمی‌شود»، افزود: « من با تعریف متعارف، کارآفرین نیستم؛ نه استارتاپی در یک گاراژ تاسیس کردم و نه شرکتی را از صفر ساختم. اما برای خود آینده‌ای خلق کردم که بتواند راه را برای هزاران زن ایرانی دیگر هموار کند. به باور من، کارآفرینی یعنی داشتن ذهنیتی که بتواند آینده‌ای تازه خلق کند، آینده‌ای که محدود یا تحمیل‌شده از گذشته نباشد.»

الناز سخائیان در ادامه از تجربه‌ای در آغاز مسیر حرفه‌ای خود یاد کرد که نگرش کاری او را برای همیشه تغییر داد. او گفت: «در ابتدای مسیر شغلی‌ام، با چالشی روبه‌رو شدم که به من آموخت اعتمادبه‌نفس و باور به ایده‌ها تا چه اندازه می‌تواند اثرگذار باشد. در نشستی رسمی، ایده‌ای را مطرح کردم که در ابتدا با تردید مواجه شد، اما با پافشاری و توضیح دقیق‌تر، توانستم اهمیت آن را نشان دهم. نتیجه این ایده بعدها منجر به طرحی شد که نقش مهمی در شناسایی بیماران مبتلا به بیماری‌های نادر ایفا کرد. از آن زمان باور دارم که کارآفرینی از همان لحظه‌ای آغاز می‌شود که تصمیم می‌گیری ایده‌ات را بیان کنی، حتی اگر هنوز از تو خواسته نشده باشد».

مادر شدن و آزادی انتخاب دوباره

الناز سخائیان در بخش دیگری از سخنرانی خود، به چالش‌ها و تجربه‌های شخصی و حرفه‌ای پس از مادر شدن اشاره کرد؛ تجربه‌ای که به گفته او «ترکیبی از عشق، ترس و مسئولیتی بی‌پایان» بود. او با یادآوری دوره‌ای دشوار از زندگی خود، از دست دادن شغل پس از بازگشت از مرخصی زایمان را نقطه عطفی در مسیر حرفه‌ای‌اش دانست و گفت این تجربه اگرچه در ابتدا تلخ بود، اما زمینه‌ساز مرحله‌ای تازه در مسیر رشد و شکوفایی‌اش شد. سخائیان افزود: «آن مقطع فرصتی بود برای بازتعریف مسیرم و بازیابی توانایی‌ها و اعتمادبه‌نفس شخصی‌ام. اندکی بعد، همکاری من با شرکت نستله آغاز شد؛ فرصتی که مسیر حرفه‌ای من را به شکلی عمیق و ماندگار تغییر داد».

کشف «بودن تازه»

الناز سخائیان در ادامه سخنان خود، به تجربه شرکت در یک دوره راهبری اشاره کرد؛ تجربه‌ای که به گفته او باعث شد نگاه تازه‌ای به زندگی شخصی و حرفه‌ای خود پیدا کند. او گفت: «در یکی از جلسات، از خود پرسیدم اگر به همین مسیر ادامه دهم، چه چیزی را در آینده از دست خواهم داد؟ پاسخ من، «دلخوشی شخصی» بود. تصمیم گرفتم نقاشی را آغاز کنم و تا پایان تابستان ۱۴۰۴ نمایشگاه بگذارم. در ابتدا حتی نمی‌توانستم یک خط صاف بکشم، اما همان نقاشی‌های ساده به من آرامش و انگیزه‌ای تازه‌ای داد. حالا هر هفته نقاشی می‌کشم. من تا ۴۰ سالگی، فقط عاشق کار و خانواده‌ام بودم، اما نقاشی به من یک لذت عمیق، بیرون از فضای کار هدیه داد».

سخائیان در بخش پایانی سخنرانی خود گفت: «وقتی از کارآفرینی صحبت می‌کنم، منظورم دقیقا همین است؛ کارآفرینی یعنی خلق آینده‌ای که قرار نبوده وجود داشته باشد. آینده‌ای که در آن، یک زن ایرانی می‌تواند مدیرعامل بزرگ‌ترین شرکت غذایی جهان شود، یا دختری که سال‌ها تصور می‌کرده هیچ استعدادی در هنر ندارد، در چهل‌سالگی نقاشی را آغاز کند و با آن تاثیر بگذارد.»

او در پایان خطاب به حاضران، به‌ویژه دختران جوان تأکید کرد:« بیایید آینده‌ای را بسازیم که ادامه گذشته نباشد و محدود به شرایط امروز نماند؛ آینده‌ای که در آن هزاران زن ایرانی روی این صحنه‌ها بایستند و داستان مسیر خود را روایت کنند».

نخستین دوره تداِکس توس (TEDxTous) در مشهد با گردهم‌آوردن رهبران، نوآوران و فعالان اجتماعی، تجربه‌ای تازه از گفت‌وگو، ایده‌پردازی و همفکری رقم زد. شرکت‌کنندگان در این رویداد، ایده‌ها و تجربه‌های خود را در سخنرانی‌های ۱۸ دقیقه‌ای با مخاطبان به اشتراک گذاشتند و فضایی برای الهام‌بخشی، شبکه‌سازی و خلق چشم‌اندازهای تازه فراهم شد.