مشهورترین گروه‌های تروریستی در ایران+عکس

ه‌اش می‌دانستیم. «الاحوازیه» گروهی مسلح در ایران بود که ابتدا اعلام کرد مسئول این حمله است. اما این گروه، تنها گروه مسلح تروریستی در ایران نیست.

مجاهدین خلق
ترور و فعالیت مسلحانه در پیشینیه تاریخ سیاسی معاصر ایران، تاثیراتی جدی و مهم داشته است. از فعالیت مسلحانه گروه فدائیان اسلام در دهه 20 شمسی و ترورهای تحت نظر نواب صفوی که به مخالفت با رژیم پهلوی می‌پرداختند، تا فعالیت‌های مسلحانه مجاهدین خلق که ابتدا برای مخالفت با شاه شکل گرفت اما پس از انقلاب نیز ادامه یافت. فعالیت‌های چریکی مجاهدین خلق در دهه شصت منجر به ترور حدود 17000 نفر از مردم عادی شد. فعالیت نظامی متمرکز آنها بیشتر در شمال کشور و آمل بوده، اما بعد از گذشت دوران ابتدایی انقلاب و با قدرت گرفتن نیروهای نظامی و امنیتی کشور، عرصه فعالیت بر این سازمان مسلح تنگ شد. آخرین عملیاتِ موفق مجاهدین در سال 78 بود که طی آن سپهبد صیاد شیرازی مقابل منزل به شهادت رسید.

گروهک‌های تروریستی پس از انقلاب
بافت جمعیتی ایران از اقوام مختلفی تشکیل شده و هر نقطه از کشور، بیشتر متشکل از اعضای یک قوم است. اما در این بین گروهک‌هایی هم با تفکرات خاص و نژاد‌پرستانه پیدا می‌شوند که به دنبال برتری پیدا کردن بر بقیه اقوام هستند و با شعار جدایی از ایران و ساخت کشوری مستقل قصد دارند در مناطق مختلف ناامنی و آشوب ایجاد کنند. گروهک‌های مختلف مسلح و مخالف جمهوری اسلامی به طور کلی به چند دسته تقسیم می‌شوند که می‌توان فعالیت‌هایشان را در مرزهای خوزستان، کردستان و سیستان‌وبلوچستان مشاهده کرد.

مرزهای غربی کشور علی الخصوص کردستان که بعد از انقلاب دچار تهدید و ناامنی های زیادی از سوی گروهک های کُرد شده‌اند، در مجموع منطقه فعالیت سه گروه پژاک، حزب کومله و حزب دموکرات شناخته می‌شوند. همه این گروه‌ها با هدف جدا شدن از ایران و تشکیل کشوری مستقل به همراه بقیه کُردهای حاضر در سوریه، عراق و ترکیه دست به مبارزه مسلحانه زده‌اند و شاخه‌های دیگرشان در عراق و سوریه نیز در حال فعالیت هستند.

پژاک
حزب حیات آزاد کردستان که اختصارا به نام پژاک شناخته می‌شود، شاخه‌ای نظامی از اتحادیه جوامع کردستان است که در مرزهای ایران فعالیت دارد و با همکاری پ.ک.ک در ترکیه به انجام فعالیت‌های تروریستی در منطقه می‌پردازد. طبق گزارش‌های سازمان‌های بین المللی این دو گروه جزء بزرگ‌ترین قاچاقچیان مواد مخدر در سطح دنیا هستند و در مافیای مواد مخدر اروپا، هیچ رقیبی برای آن‌ها شناخته نشده. به طوری که 80 درصد مواد مخدر مصرفی کشور آلمان توسط این دوگروه تامین می‌شود.

حزب کوموله و حزب دموکرات
این دو حزب هم که عضوی از اتحادیه جوامع کردستان شناخته می‌شوند علاوه بر فعالیت نظامی رویکرد سیاسی نیز دارند و با اعلام مواضع سیاسی سعی در تقابل با جمهوری اسلامی و فعالیت مسلحانه برای جدا شدن از ایران دارند. اوج فعالیت این دو حزب در دوران پس از انقلاب قرار داشت که قسمت‌های مهمی از استان کردستان را تحت نفوذ خود قرار داده بودند؛ اما سر انجام نیروهای نظامی کشورمان موفق به برقراری امنیت در این مناطق شدند. در حال حاضر فعالیت‌های این احزاب بیشتر از سمت «سازمان انقلابی زحمتکشان کردستان ایران» است که اختصارا به حزب کوموله شناخته می‌شود.

گروهک‌های شرق و جنوب شرق
در قسمت دیگری از مرزهای ایران، گروهک‌های تروریستی متفاوتی وجود داشته اند. نام عبدالمالک ریگی فرمانده گروهک «جند الله» را احتمالا هنوز به یاد دارید. باقی‌مانده گروهک جند الله که اکنون به نام «جیش العدل» شناخته می‌شوند عده‌ای از مسلمانان تکفیری هستند که با داعیه احیای تفکر قدیمی خود در مذهب اهل تسنن، برای مخالفت با جمهوری اسلامی دست به اسلحه برده‌اند. این افراد که تفکراتی مشابه طالبان و داعش دارند، سازمان نظامی قدرتمندی ندارند و غالب عملیات‌های انتحاری و بمب گذاری آن‌ها در شهرهای مختلف، تاکنون ناموفق بوده. با وجود این، کارنامه سیاهی در آسیب زدن به افراد غیر نظامی دارند. نمونه‌های آن هم بمب‌گذاری‌های انتحاری در زاهدان و حملات چریکی به مرزبانی‌ها و به شهادت رساندن سربازان مرزبان است.

جنبش خلق عرب
این گروه با هدف جدا شدن استان خوزستان از ایران و تبدیل شدن به کشوری مستقل به نام «احواز» مشغول اجرای عملیات‌‌های نظامی است و حمله اخیر به رژه نظامیان در اهواز نیز نخست به شاخه‌ای از این جمعیت به نام گروه «الحوازیه» منتسب شد. اما امروز داعش با انتشار فیلمی از چهار فرد حمله کننده، اعلام کرد که این افراد از چریک‌های تربیت شده آن‌ها هستند.

فعالیت‌های گروه‌های آشوب‌گر و تجزیه‌طلب در نقاط مختلف ایران مورد حمایت آشکار کشورهای مخالف جمهوری اسلامی هستند و از جهات مختلفی توسط آنها تجهیز می‌شوند. همانطور که شاخه‌های نظامی برخی از این گروه‌ها در مواردی گفته‌اند که تحت تعلیم نیروهای آمریکایی بوده‌اند. از این رو، نیروهای نظامی و امنیتی کشورمان برای مقابله با آن‌ها راه سختی در پیش دارند. اما برای اطلاع از میزان موفقیت نیروهای ایرانی، باید به این توجه کرد که تا به امروز بسیاری از ما حتی نام این گروه‌ها را نشنیده ‌بودیم.