به گزارش اکونا پرس،

پرسپولیس از 11 بهمن تا 30 اردیبهشت 98 باید حداقل 22 بازی انجام دهد. این تعداد بازی البته با صعود احتمالی آنها در جام حذفی و لیگ قهرمانان آسیا افزایش نیز خواهد داشت.

108 روز و 22 بازی صد درصدی که با صعود شاگردان برانکو ایوانکوویچ به مراحل بالاتر جام حذفی و لیگ قهرمانان آسیا باعث خواهد شد تا فشردگی بازی‌ها به حد بالای خود افزایش یابد و فاصله زمانی کم مسابقات که غالبا هر چهار روز یک بار برگزار خواهد شد او را مجبور به تغییر شیوه بازی و همچنین به کارگیری از تمامی عناصر کند.

بعد از باز شدن پنجره نقل و انتقالات و پایان دو محرومیت، پرسپولیس موفق به جذب هفت بازیکن جدید برای لیست خود شد و طی آن سروش رفیعی، مهدی شریفی، مهدی شیری، مهدی ترابی، ماریو بودیمیر، سعید کریمی، محمد نادری را به لیست خود اضافه کرد تا اکنون دست برانکو ایوانکوویچ برای تغییرات در ترکیب بازتر از قبل باشد. البته حسین ماهینی نیز که به دلیل مصدومیت رباط صلیبی از جریان تمرینات گروهی خارج شده، طی روزهای ابتدایی سال آتی قادر به بازگشت خواهد بود تا شرایط بهتر از قبل برای سرمربی کروات پیش برود.

مساله‌ای که البته باعث خواهد شد نگرانی در اردوگاه تیم و بین بازیکنان برای حضور احتمالی در نیمکت ذخیره افزایش یابد. با این حال با توجه به تقویم پیش رو این مساله به پایین‌ترین حد خود خواهد رسید و سرمربی تیم مجبور است برای کاهش فشار و خستگی و مصدومیت بین شاگردانش رو به تغییرات و جابجایی در بیشتر دیدارها بیاورد تا روند تیم را حفظ کند. بازی چرخشی باعث خواهد شد ضمن کم شدن فشار بازی‌ها، فرصت بازی به بیشتر بازیکنان برسد و این نگرانی نیز در جمع آنها کاهش یابد.

نگاهی به برنامه دیدارهای پرسپولیس طی ماه اسفند (6بازی)، فروردین (5 بازی) و اردیبهشت (7 بازی) باعث خواهد شد تا این مساله محتمل شود که فاصله بین بازی‌های این تیم در برخی هفته‌ها به کمتر از 4 روز نیز تقلیل یابد. این فشردگی بازی‌ها را البته باید در کنار مسائلی مثل بازی‌های خارج از خانه و البته برون مرزی تیم قرار داد تا مشخص کننده افزایش فشار بالا روی بازیکنان شود و منطق سود بردن از سیستم چرخشی را افزایش داده و آن را ناگریز کند.

سیستم چرخشی که اکنون در سطح اروپا نیز به محبوبیت بالایی نزد ارنستو والورده در بارسلونا تبدیل شده است و حتی در دیدارهای تیم ملی طی 5 بازی اخیر آن در جام ملت‌ها نیز به وضوح مشاهده شده است. کارلوس کی‌روش البته برای سود بردن از قابلیت‌های تاکتیکی و فنی بازیکنان خود و گمراه کردن حریفان از شناخت تاکتیک و ترکیب تیمی طی این دیدارها از آن سود برده است. در بارسلونا اما والورده در بیشتر بازی‌ها از سیستم چرخشی در تیمش سود برده و مدعی شده با توجه به بازی‌های زیادی که تیمش در لیگ اسپانیا، جام حذفی، لیگ اروپا و... پیش رو دارد و باعث تداخل برنامه و خستگی بازیکنانش می‌شود با یک ترکیب مشخص و ثابت به میدان بروند. موضوعی که اکنون در پرسپولیسِ برانکو ایوانکوویچ و در موقعیت چهار ماهه آتی با توجه به فشردگی بازی‌ها و جذب بازیکنان مدنظر نیز می‌توان آن را یک راهکار برای خروج از این شرایط تلقی کرد. سرمربی کروات سرخپوشان اما با توجه به فلسفه ذهنی خود طی این سال‌ها از ایجاد تغییرات گسترده در ترکیب خود خودداری کرده و این مساله می‌تواند مشخص کننده این باشد که نباید از او انتظار داشت طی این مقطع نیز تعدد تغییرات تیمش چیزی به اندازه اتفاقی باشد که سرمربی بارسلونا در بازی‌های حذفی، لالیگا و اروپایی‌اش انجام می‌دهد.

باید اکنون منتظر ماند و دید طی زمان برگزاری دیدارهای فشرده پرسپولیس در این مقطع 108 روزه، برانکو ایوانکوویچ چه دیدگاهی را دنبال خواهد کرد.