فردوسی در میان زبان شناسان و ادبا و حکما جایگاه یک تهمتن را دارد .این فخر ایران است که چنین شاعری بزرگ و اثری عظیم دارد که سنت های تاریخی یک ملت را به بلندای تاریخ   به تحریر و تقریر کشیده است 

فردوسی پیامبر شعر فارسی است که شاهنامه اش هزاره ای از فرهنگ و هنر ایران است او توانست برای مقابله یا سیطره ستمگرانه و برتری طلبی غیر ایرانی ها مفاخر و سنت های قومی و تمدنی حس دفاع از ملت و ملک را ، حس غرور و افتخار ملی را  زنده کند .‌ 

سلحشوری را ارج نهد و دلاوری و وطن دوستی را چنان سیادتی ببخشد که از پس قرن ها هنوز که هنوز است تهمتن ادبیات فارسی بر جان و دل ایران و ایرانی تکیه زده است .

حکیم ابوالقاسم فردوسی تنها یک شاعر نیست  و فقط یک حماسه سرای ملی هم  نیست . اوبه مدد ظرفیت های بی بدیل زبان فارسی یک ملت را دوباره ساخت و خرد را پاس داشت و هویت بخشید . 

 اندیشه فردوسی در متن و بطن شاهنامه معارضه مدام نیکی و بدی است که او را به گنجینه خرد و دانایی تبدیل کرده است و آینه تمام نمای انسانیت ، اخلاق و فضیلت را به تصویر کشیده  است که امروز میراثی بزرگ و گرانسنگ برای ما فارسی زبانان محسوب می شود .

زاد روز حکیم فردوسی بر شهروندان شهرم تهران گرامی باد .