مدیریت اقتصاد ایران علم می خواهد نه مذاکره

ابتدای سال ۱۴۰۰ با شعار تولید، پشتیبانی ها و مانع زدایی ها طلایه دار  سخنان مقام معظم رهبری بود که همچون چند سال اخیر  به وجه اقتصادی کشور توجه داشت. اما به نظر می‌رسد سال گذشته که با شعار جهش تولید آغاز شد انتظارها را برآورده نکرد و امیدواریم که در سال ۱۴۰۰ با روی کار آمدن مدیریت های جدید، تازه نفس و انگیزه های قوی این مهم محقق شود.

 اما در سالی که گذشت به نظر می رسد مهمترین چالش اقتصاد کشور کاهش ارزش پول ملی بود که صدمه جبران ناپذیر به پیکره اقتصاد کشور وارد کرد. بر این اساس تئوریهای نئوکینزی در مقابل تئوری های اقتصاد مقاومتی وضعیت اقتصادی کشور را  قریب به هشت سال مدیریت کرد  که در نهایت منجر به افزایش ۱۰ برابری قیمت دلار و کاهش ارزش پول ملی شد.

 یکی از تئوری های خطرناک  نئوکینزی خلق پول بی پشتوانه است که منجر به نابودی پول ملی و گرانی  بی منطق  قیمت خودرو، مسکن دلار و طلا شد. در واقع دولت در مدت  ۸ سال بدون توجه به پایه‌های علم اقتصاد و همچنین منطقه های موجود تنها به دنبال کورسوی امیدی از طریق مذاکرات و تزریق پول به اقتصاد کشور بود. حتی زمانی که کارگزاران دولت فعلی نسبت به دو برابر شدن قیمت دلار در دولت های نهم و دهم انتقاد داشتند بدون آوردن دلایل علمی و منطقی، مهم‌ترین عامل را عدم مذاکره دولت های قبل با غربی ها می دانستند.

 با توجه به نزدیک شدن انتخابات باید توجه داشت افرادی انتخاب شوند که نسبت به فرمول ها و قواعد اقتصادی کشور درک مناسبی داشته باشند در واقع شعارهای زیبا و مردم پسند بدون درک لازم از وضع اقتصادی کشور به بن بست خواهد رسید.

 جالب است بدانید که در سال های ۹۰ تا ۹۲ با توجه به اعمال شرایط سخت تحریمی از سمت اوباما و همراهی دولت‌های اروپایی وضعیت اقتصاد کشور با چالش های جدی تری نسبت به  ۷ سال اخیر مواجه بود.در آن سال‌ها دولت ضمن مدیریت بخش اعظمی از اثرات تحریم ها وارد فاز سرمایه گذاری و بخش کشاورزی و معادن شده بود.

 اما اکنون با بازار بسیار متلاطم در کالاهای اساسی مردم مواجه هستیم به صورتی که روسای قوه قضاییه و مقننه به آن ورود کرده اند که همه اینها نشان از عدم تدبیر مناسب و داشتن برنامه‌ای منطقی برای مدیریت اقتصاد کشور است.